Przygotowanie pliku do druku

Możemy uniknąć nieprzyjemnych sytuacji w kontakcie z drukarnią, stosując się podstawowych zasad przygotowania plików do druku. Najczęstsze błędy opisujemy poniżej.

Przygotowanie pliku do druk – błędy

Nieprawidłowy format – Praca powinna być przygotowana w skali 1:1. Drukarnie udostępniają szablony, na którym można wykonać projekt. Unikniemy wtedy rozczarowana po otrzymaniu końcowego produktu.

Brak spadów i linii cięcia – Każda praca oddana do drukarni powinna posiadać spady i linie cięcia. Spady powinny wynosić od 3 do 5 mm. Jeżeli nie będzie spadu, to podczas krojenia mogą powstać nieestetyczne białe paski na krawędziach. Urządzenia wykańczające posiadają określone tolerancje, które mogą się pojawić podczas pracy. Poprawnie przygotowany spad pozwala, aby nie były one widoczne w efekcie końcowym. Dotyczy to również prawidłowych linii cięcia.

Ważne elementy zbyt blisko linii cięcia
Wszystkie ważne elementy projektu (teksty, logo itp.) powinny być odsunięte od linii cięcia minimum 3 mm. Wiąże się to z możliwością ucięcia np. cyferki czy literki. Zaleca się większą odległość niż 3 mm. Nazywa się do marginesami wewnętrznymi.

Projekt zawiera teksty niezamienione na krzywe
Teksty powinny być zamienione krzywe. Dzięki temu mamy pewność, że nasz projekt nie „rozsypie się”. Czcionka nie zostanie wtedy pomieniona na inną np. bez polskich znaków… zachowa swój kształt.

Zbyt niska rozdzielczość bitmap
Stosowanie słabych jakościowo bitmap wiąże się z uzyskaniem wydruku np. o powiększonych pikselach, z widocznymi artefaktami, brakiem ostrości, nieczytelności elementów.. Rozdzielczość obrazka powinna wynosić 300 dpi. Większa rozdzielczość nie poprawi jakości a zwiększy nam wielkość pliku. Nie można sztucznie zwiększać rozdzielczości, ponieważ nie powiększy nam to jakości obrazu.

Stosowanie efektów specjalnych w programach graficznych
Wszystkie efekty specjalne, wykorzystane w programie graficznym takie jak cienie, przenikania, przezroczystości, soczewki, przejścia tonalne, itp., należy spłaszczać do bitmapy 300 dpi.
Nie zastosowanie spłaszczenia, sprawić może, że na finalnym produkcie mogą pojawić się np. prostokąty wokół elementów z cieniami, przekłamania kolorów, itp. Należy zawsze przekształcać efekty specjalne na bitmapy lub spłaszczać.

Overprint – kiedy stosować
Overprint – nadrukowanie – powinien być stosowany zawsze przy czarnym tekście na drukowanym na jasne aple, grafiki czy zdjęcia. Jeśli nie zastosujemy tej funkcji spod spodu czarnych liter może być widoczny biały kolor. Kolor czarny jest kolorem kryjącym i w tym przypadku położony na tle będzie sprawiał wrażenie idealnie spasowanego druku. Przy pozostałych kolorach nie jest to zalecane.
Kolor czarny – aple i tekst

Czarne aple – jednolite duże powierzchnie należy podpić kolor czarny innymi kolorami po ok. 30-60 % każdej z nich czyli CMY. Najwięcej należy dodać koloru dominującego. Nie należy stosować koloru czarnego złożonego ze 100 %wszystkich farb. Suma wszystkich wartości nie powinna przekraczać 280-320 %, ponieważ program ripujący może zmienić kolorystykę i nasycenie kolorów. Na bigach czy łamach będą powstawały pęknięcia, przy foliowaniu folia nie będzie odpowiednio przylegała do papieru…
Czarne teksty i rysunki – zawsze powinny być zbudowane z jednej składowe CMYK – 100% czarnego, bez domieszki pozostałych. Dodatkowo należy włączyć opcje „overprint”. Stosowanie czarnych tekstów zbudowanych z pełnego CMYKa może zaowocować efektem nieostrości.

Głębia kolorów w TIF
Należy stosować 8-bitową głębie kolorów. Zastosowanie 16-bitowej lub 32-bitowej głębi kolorów może spowodować przekłamanie kolorystyki podczas druku.

Niepoprawny format pliku
Zalecanym formatem przekazywanych plików do druku jest PDF oraz TIF.
Format JPG jest formatem stratnym, zapisuje dane z określonym stopniem kompresji, która bezpowrotnie traci część danych zapisanych w pliku.

Kolorystyka
Przygotowując projekty należy stosować wyłącznie przestrzeń barwną CMYK. Jest to podstawowa przestrzeń stosowana w profesjonalnej poligrafii.
Nie wolno wykonywać projektu w RGB a następnie przekonwertowywać na CMYK. W takim przypadku wszystkie czarne teksty będą zbudowane z czterech kolorów zamiast jednego czarnego. Zmniejszyć się może wtedy ich czytelność. Nie zaleca się dołączanie profilu kolorystycznego. Najlepiej sprawdzić informacje drukarni, w której chcemy wykonać nakład.
Kolory RGB i Pantone należy zamienić na CMYK. W przypadkach szczególnych z użyciem PANTONE należy skonsultować się z drukarnią.
Używanie zbyt niskich nasyceń (1-5%) może nie być widoczne w efekcie druku. Wartości kolorów oraz długość przejścia tonalnego należy tak dopierać, aby uniknąć efektu paskowania oraz odcinania. Można stosować delikatne szumy w kłopotliwym przejściu tonalnym.

Zbyt duża ilość krzywych w jednym obiekcie
Nie należy łączyć zbyt dużej liczby krzywych w jedną całość (funkcja POŁĄCZ/COMBINE). Zaleca się grupowanie krzywych w kilka obiektów. Wynika to z ograniczeń standardu postscriptowego (*.ps), do którego konwertowane są pliki przeznaczone do druku. Nadmierna ilość krzywych osadzonych w jednym obiekcie może spowodować nieprawidłowy odczyt pliku po jego konwersji do formatu poscriptowego, co w efekcie może skutkować zaniknięciem niektórych obiektów na wydruku.